30
Sief en leed eerlijk met hunne kameraden te deelen dan als
eene welkomene versterking want een troepje van drie hon
derd man op zijn hoogst kon niet als zoodanig gelden.
Voordat ik ons wedervaren in Magenta beschrijf, zal ik
in korte trekken den loop van den strijd op dil punt vóór
onze komst schetsen. Ten vier uur in den namiddag was
hier onwillekeurig eene pauze in het gevecht ontslaanheide
partijen waren door hel aanhoudend bloedvergieten uitgeput
en wachtten op versterkingendie zich dan ook aan de
zijde der Franschen niet lieten wachten want de generaal
Lespinasse kwam over het noordwaarts van Magenta gelegen
Marcallo aangerukt, en ten half zes uur drong de generaal
Mac Mahon met zijne massa s in de rigting van Magenta door.
Reeds nu liep Magenta groot gevaar van door den vijand
genomen te worden; doch op dil oogenblik verscheen de
hertog Wilhelm van Wurtemberg aan het hoofd van het
tweede bataillon en het balaillon grenadiers van ons regi
ment, en had hel geluk den vijand na een hardnekkig en
bloedig gevecht van de wegen die van de bruggen over de
Naviglio naar Magenta voerenen van den spoorwegdam te
verdrijven. De stoutmoedig voorwaarts gerukte afdeeling nam
hierop eene stelling, welke met den linkervleugel aan den
spoorwegdam leunende Magenta van de noordwestzijde be
schutte en de zich daarin bevindende troepen den tijd gaf,
zich te verzamelen en te ordenen, ten einde later de pogin
gen van ons regiment te kunnen ondersteunen.
In deze stelling sloeg zij verscheidene vijandelijke aanval
len af, doch ten laatste zag zij zich genoodzaakt op Magenta
terug te trekken; want de vijandelijke massa's groeiden
steeds aande kogelregen in het front en de flanken van
dit heldentroepje werd steeds digter en van alle kanten na
derden de Fransche stormkolonnen. De overste nam in deze
gevaarvolle omstandigheid het besluit zelf aanvallcnderwijze
tegen den vijand te werk te gaan, en aldus het grootere
gevaar, waarmede men bedreigd werd, als de aanval des