Ad
der koningin bekleedde. De man schudde zijn hoofd bij dien
voorslag en weigerde om de galeijen te wagen door een
jongen Hugenoot, wiens leven hij gered had, naar de hoofd
kwartieren van de papistische zamenzwering te brengen.
De volgende voorslag van Jacques was om naar het Ar
senaal te gaan, waar zijn tante, Mevr. de Brisembourg woonde.
De man was bereid deze onderneming te wagen hoe moeijelijk
en gevaarlijk ze ook was, wanneer zij ten minste door geen
hoofdstraten gingen. Vóór zij vertrokken, nam hij de gele
genheid waar om Jacques aan zijne armoede te herinneren
en vroeg of Mevrouw de Brisembourg wel dertig kroonen
zou willen geven wanneer haar neef veilig aan de poorten
van het Arsenaal was overgegeven. Jacques beloofde in den
naam van zijne tante dat de som hem geschonken zou worden
en zij vertrokken onmiddellijk.
Zij kwamen aan het Arsenaal zonder ongelukken van eenigen
aarden bij de poort genaderdzeide Jacques tot zijn ge
leider
d Wacht hier; dan zal ik u de kleeren van uw neef en
de dertig kroonen voor mijn bescherming zenden."
Terwijl hij sprak, werd de poort geopend, door iemand
die naar buiten trad en Jacques sloop behendig naar binnen
voor zij weer gesloten werd. Hij liep de plaats rond en
zocht naar hel gebouw waar zijn tante woonde maar ont
moette slechts vreemden, die hij er niet naar durfde vragen.
Dan ten laatste, zag hij den page die hij zijn vader in
dienst was geweestden jongen die door de Zwitsers gered
was geworden
De page die in den nacht van den moord bij Mevrouw
de Brisembourg een schuilplaats had gevonden herkende
zijn jongen meester in het eerst niet, in de armelijke klee
ding van den neef van zijn redder. Jacques maakte zich
hekend en werd dadelijk hij zijn tante gebragt.
