73
gebragt. De kamptijd, waarheen reeds bij den aanvang der
eerste studiejaren het oog met welgevallen staarde, als een
rustpunt voor de wenschen der toekomst was eindelijk
daarde wetenschap had de eischen eener driejarige voor
bereiding gesteld, en die waren vervuld; het kamp be
loofde een tal van toepassingen en die waren meer dan
eens aan de kadets van het 3de jaar in de schoonste kleu
ren door hunne oudere makkers afgeschilderdwelke de
bekoorlijkheden der nieuwheid van het kamplevenreeds
een vorig jaar hadden gesmaakt. Voor dezen was de kamp
tijd een nog gelukkiger periode een zijden tapeet dat
overgewandeld moest worden om de kroon te ontvangen
die vier jaren van vlijtige studie en goed gedrag, hun had
toegedacht; over zes weken wachtte hen de epaulet.
Ik was verkeerd geloopen de spoor die thans den
ouden weg voor een deel afsluit, maakte een omweg noodig.
Hel kwam me voor, dat die zandweg zwaar, veel zwaarder
liep, dan vroeger; een blij hart maakt dat de voet zoo
gemakkelijk en zoo onbegrijpelijk ligt over moeijelijkheden
heenstapt wie denkt er aan om te melen hoe diep de
voet in 't mulle zand zakt, als er liederen uit vrolijke mon
den opstijgen en niets dan geluk in 't hart woont. Mij
dunkt, 'k hoor nog die liederen die toen aangeheven werden,
mij in de ooren gonzen het is alsof er klanken in de hoornen
zijn blijven hangen, die nog door den wind worden rond
gedragen en alsof het hoerah nog nagalmtdat tot driemaal
toe werd aangeheven, en wijd en zijd in den omtrek klonk,
toen de witte tenten met hare blaauwe koppen en de drie
kleur daarboven in 't gezigt waren.
Indien men hel stoffige boek der herinneringen van hen
die in het jaar 18... dien kampmarsch medemaaktenopen
slaat en de bladzijde van dat jaar naleestdan zou men te
vergeefs naar een ander blad zoeken waar zoo veel liefs en