97
wonding op den grond lag. ïlij trachtte in 't zelfde oogen-
blik op te springen, maar het touw aan den voet, deed
hem weer voorover in 't zand tuimelen.
1 De dokter, de dokter snel!" riep hij nog, onder
vreessclijk misbaar in zijn val.
Een schaterend gelach begroette hel slagtofferdat spoe-
dig begreep, hoe hij in den val geloopen was, en dat de
kartetskogel hem niet door het kanonmaar door de hand
van van Banen was toegezonden.
«Dat zal 'k je inpeperen!" riep Aalders zijne hand met
den kogel er in tot een vuist opheffende, en de andere
hand op het gedeelte zijns ligchaams wrijvende, dat in
aanraking met dien kogel was geweest. Dat zal 'k je in
peperen herhaalde hij; »die llaauwe streken...,"
Het lagchen was niet tot bedaren te brengen zoodat
ten laatste, hef goedhartige slagtoffer zijn partij koos, en
eindigde met hartelijk mee te lagchen.
k Had niet gedacht dat het zóó aan zou komenzei
van Banen eenige dagen later tegen Crelcn «kijk, hoe
kreupel hij nog loopt."
«Ja, antwoordde Crelen »je moet rekenen, hoeveelheid
van beweging, massa maal snelheid
Maar den volgenden zaturdag had van Banen een blok-
zode in den ransel, die hem een paar blaren op de schou
ders bezorgde, gedurende den afmarsch naar de stad, en
nu was de beurt aan Aalders om te lagchen; deze'had
hem de grap van den karletskogel ingepeperd
Diezelfde slaper, van vroeger, draagt thans als bewijs dat
hij wel wakker wist te blijven daar waar het noodig was,
hel kruis van moedbeleid en trouw op de borsthet
bedekt het likleeken van een wond die langzaam en moeijelijk
genas; zie hier een uittreksel uit het officieel rapport: »deben-
»ting moest bestormd worden, tweemaal werden onze troepen
«afgeslagen en was hun getal tot op de helft versmolten; -
«de luitenant Aalders, van de artillerie, stelt zich vrijwillig
7
