9S
»aan hel hoofd van de weinigen die overgebleven wa-
»ren, en het gelukt hem om de bamboezen palissadering
«binnen te dringen gevolgd door een handvol braven
«hel bloed vloeide bij slroomcn neer; daar werd man
«tegen man gevochten en hoewel duur gekocht, was de
storm gelukt slechts enkelen van die dapperen keerden
«terug, en zij die terugkeerden, konden op hunne wonden
«wijzen, om te toonen dat zij hunne makkers tot in den
«laatsten oogenblik hadden bijgestaan. De luitenant Aalders
»werd op het schoonste oogenblik der overwinning in de borst
«gewond, en bad de voldoening, dat aan zijn volhardenden
«moed en beleid, het behoud onzer stelling te danken was."
Voor hem die zich heeft leeren hechten aan de omge
ving waarin het toeval hem onwillekeurig bragt en wiens
hart langzamerhand heeft leeren liefhebben wat de oogen
dagelijks aantroffenbestaat geen vreesselijker woord dan
afscheid en toch maakt de wereld den mensch van af de
vroegste jaren opmerkzaamdat het geheele leven niets
anders is, dan ontmoeten en scheiden. Als kind reeds, ziet
ge uwe makkers de school verlaten en gij verliest hen uit
het oog; uwe jonge vrienden, waar zijn ze gebleven?
Uit de herinnering gewischt gij hebt u aan het ouderlijk
huis gehecht, maar daar komt een tijd, dat de levenszee
u op hare baren zal slingeren en voortstuwen naar oorden
ver van de plaats waar zorgvolle harten over u waakten;
gij maakt kennissen.vrienden maar altijd drijft de golf
slag u voort of slaat hen van u weg; gij hebt eindelijk een
keuze gedaan; daar staat iemand naast u, om zamen lief en
leed te deelenmaar. dan komt de groote scheiding, de
dood, die u of haar wegrukt. Is het niet vreemd dat het
hart zich zoo onbezonnen wegschenkt, en er nooit bij den
ken wil dat het eens afstand zal moeten doen van al
wat dat hart dierbaar is geworden Is het niet onver
klaarbaarwaarom, bij een zoon, de gedachte nimmer op-
