25
begrepen had. Dit was bepaald waar; want van hetgeen
de douanier verteld had, had neef, zoo min als nicht ecne
syllabe verstaan. Hoe het zijde douanier scheen hem ein
delijk te begrijpen en te gclooven en vroeg hem 1 P. st. be
lasting voor de sigaren. Neef liet vertolkendat zij hem
lang zooveel niet gekost hadden. De douanier haalde de
schouders op. De hoot kwam nu juist aan; neef, gansch
ontstemd, riep »Laat hij den prullewinkel maar houden
want voor 250 sigaren f 1*2,belasting te betalen dat
streed tegen zijne principes; hij kon zich deze week even
goed wat behelpen. Onze tolk zocht naar een goed Engelsch
woord voor prullewinkelmaar de douanier die dergelijke
sigaren!hemas al gewoon scheen te zijn had de questie al
lang begrepenhij zag vergenoegd de sigaren aan en de
bootbevolking stapte aan wal.
Nicht zou gaarne een oogenblik uitgeblazen hebben, maar
zij moesten met den grooten stroom mede en na een vijftig
pas voortgezweefd Ie hebben, kwamen zij wat op hun ver
haal, Zij stónden nu bij een legio omnibussen en cabs"
die allen versierd waren met koetsiersdie hunne zweepen
als snijboonenstaken in de hoogte staken ten bewijze aan de
nieuw aangekomenen dat zij om gunst en recommandatie
verzochten om hen wat rond te rijden. Neef had nog ner
gens ooren naar hij wachtte bedaard op zijne reddingsboei
of tolk; doch deze was wijsselijk verdwenen. Hij besloot dus
met zijne Door consult te houden doch deze was door en
door vermoei d. Hij stond nu vlak hij een rijtuig te delibe
reren toen de koetsier naar hem toekwam en zeer beleefd
vroeg: »;1 cabSir?" Zij konden wel opmaken wat hij wilde.
Ja, dacht neef, hier is toch niets te zien; hij plakte Door
dus in de cab en vleide zich naast haar neder. De koetsier
stond op de plaats zijner bestemming te wachten. Neef was
ten einde raads hij wilde naar een goed logement vragen
wat hij in de drukte aan boord verzuimd had en over zijne
bagage beschikken. Daar schoot hem een redmiddel te bin-
