57
Verdediging was evenwel onmogelijk tegen het aantal van
de aanvallers die nu naderden. De straat was opgevuld met
soldatendie dreigden de deur open te brekenwanneer zij
niet geopend werd. En daar het slechts al te waarschijnlijk
was dat zij hunne bedreiging in weinige minuten ten uit
voer zouden brengen werd er aan hun eisch gevolg gege
ven om hen niet onnoodig te verbitteren.
Zij stormden binnen met uitgetrokken zwaardenaange
voerd door een kapitein Martin genaamd en allen roepende
TueTue
Hun eerste werk was om den meester en zijn dienaren te
ontwapenenen hem met de twee jongens in een hoek
van de kamer te plaatsen. »Wie van u er op gesteld is,
zijn gebed te doen moet zich haasten zeide de kapitein
Martin, «want gij allen moet binnen de vijf minuten sterven."
M. de la Force behield zijn zelfbeheersching en antwoordde:
«Doe wat gij wilt met mij, ik ben bereid te sterven
binnen vijf minuten, als het noodig is; maar hebt mede
lijden met deze kinderen, die niemand beleedigd hebben.
Gij zult er niet bij winnen met hen ter dood te brengen.
Door hun leven te sparen integendeel, kunt gij groot voor
deel behalen want ik heb de middelen om uw gematigdheid
te beloonen, door een aanzienlijk losgeld te betalen,"
Dit laatste maakte eenigen indruk op kapitein Martin en
zijn soldaten. Zij staken de sabels in de schede en verspreidden
zich om het huis te plunderen. Maar de noodige sleutels
niet kunnende vinden, daar de persoon die ze bewaarde,
de vlugt had genomen braken zij de gesloten deuren open
en al de doozen en koffers, die op het voorplein verspreid
stonden. In korten tijd was alles wat M. de la Force toe
behoorde, al zijn geld, huisraad en kleederen, in hunne
banden overgegaan.
Na de plundering, kwamen kapitein Martin en zijn sol
daten tot de gevangenen terug en zeiden hun met veel
vloeken dat zij moesten sterven daar de soldaten last hadden
