DE DOOD VAN DEN Is™ LEITENANT VAN EJIDE.
Daar zijn vele bladzijden in de krijgsgeschiedenis van
Neêrlands overzeesche bezittingendie we steeds met eer
bied zullen opslaan. Het zijn die, waarin voorbeelden aan
gehaald worden van zelfopofferenden moed en van getrouw
heid aan Koning en vaderland; het zijn die, waarin
daden beschreven staan van hen die hun bloed veil hadden
voor de eer van 's lands vlagmaar vooral zijn het ook
die bladzijdenwaar de namen genoemd worden van dege
nendie op het slagveld hun leven lieten.
Niet alleen is het de geschiedenis van het verledendie
vele zulke bladzijden teltmaar ook die van het heden is
even rijk aan roemen het moet een streelend gevoel zijn
voor eiken Nederlanderde overtuiging met zich rond te
dragen dat de nakomelingschap den dorst naar wapenroem
van het voorgeslacht heeft geërfd, en dat de zonen den
naam hunner vaderen steeds blijven handhaven.
Hetgeen ik voornemens ben den lezer van dit Jaarboekje
onder de oogen te brengenis een kleine episode uit den
Banjermassingschen krijgwaarbij ik zelf tegenwoordig was
en het is me een genoegen die in dit Jaarboekje te kunnen
plaatsenomdat ik hopen durf een groot aantal deelnemende
