E)5
manschappen onmiddellijk ter hulpen wierp zich tusschen
de klewangs in; al kwam hij le laat om de eerste sabelhouwen
die op van Emde gerigt waren, af te weren, hij kwam nog tijdig
genoeg om het ligchaamdat bijna roerloos ter aarde lag
voor verdere verminking te beschermen. Eigenhandig ver
brijzelde hij den schedel van eenendie den klewang boven
mijn vriend had opgeheven en sloeg de regterhand af van
een anderen die daarnaast stond. Nu werd het een gevecht
van man tegen man; geen gevecht in het ruime veld, waar
men een vrij gebruik zijner wapenen kan maken maar een
strijd in een eng vertrekwaar het zwaard ter naauwer-
nood kon worden opgehevenen het geweer met moeite
gebruikt kon worden; daarbij kwam dat die strijd half in het
duister gevoerd werd, daar de verlichting in dergelijke huizen,
als een gevolg hunner inrigtingzeer slecht is. Iets ont
zettends was er in dat oorverdoovend geschreeuw, dat van
weerskanten werd aangeheven en het geluid der sabel- en
kolfslagen uitdoofde; er viel geen schot, want de sne|
op elkander volgende klewanghouwen der priesterslieten
onze manschappen den tijd niet den haan te spannen, en
alles moest door hen met de bajonnet afgemaakt worden.
Intusschen hadden de twee dwangarbeiders den gewonden
priester met den brancard laten vallen, die dien ten gevolge door
de half vergane houten bekleeding onder de woning rolde.
Een jeugdig Javaansch soldaat vatte bij hem post, om zijn
ontsnappen te beletten, maar de vier vrouwendie dooreen
achterdeur de woning hadden weten le verlaten vlogen op
den schildwacht aan en maakten hem met zeventien kris-
steken in den onderbuik af. Hoewel de vrouwen altijd ge
spaard worden zoo maakten deze toch een uitzondering op
den regel; bovendien er viel hier aan geen sparen te den
ken, want de manschappen vlogen verwoed op de moorde
naaressen van hun krijgsmakker aan en al waren deze ook
honderdmaal vrouwendie moord moest gewroken worden.
