88 weg daarheen kwam ik nog voorbij een marionettenspel in de open lucht, waar de Ilaliaansche en Poolsche kwestiën werden vertoond. Erg verwonderd was ik niet, toen ik op gezigt van den man, die om het hoekje van de gordijn kwam kijken, of het publiek talrijk genoeg was, en die aan de touwtjes zou trekken een groolen neus en een paar spitse knevels ontdekte. Vlak daar naast stond een ventdie wel iets van een kwakzalver had. Ten minste hij gestiku- lecrde heftig met een groote spuit, en riep luide alle eer' zame burgers en buitenlui, die aan geloofs-obstructiën meenden te laborerentot zich. Met zijne nieuwe geeste lijke klisteer-spuit voor verstopte zielen beloofde hij in weinige oogenblikken totale genezingal hetwelk hij kon bewijzen door attesten van de voornaamsten uit den lande, van de meest bekende binnen- en buitenlandsche geleerden in dat vak welke bij onder de menigte deed circuleren. Geen lust hebbende mij aan zijne kunstbewerking te on derwerpen het vocht, dat hij in groote flessehen naast zich had staan, zag er toch zoo geheimzinnig, zoo zwaarte verteren uit kuijerde ik maar stilletjes verder, tot ik kwam aan de groote Ménagerie waar de vertooning terstond een aanvang zou nemen. Natuurlijk zat ik spoedig op den eersten rang. In de verschillende dierentuinen die ik wel eens bezocht zag ik dikwijls zeldzame exemplaren maar zoo zeldzaam als hierwaren zij mij nog nooit voorgekomen. Weer zou het mij te veel tijd wegnemenindien ik u alles moest weergeven en beschrijvenik bepaal mij dus tot die welke het meest troffen. In het eerste hok bevond zich een jong menseh ligehamelijk en zedelijk naar de laatste mode gekleed knijplorgnon knevels met punten, regard fatal, krakende stem, zekere belangwekkende nonchalance, alles naar behooreneen irre sistible wezen. t Was mij dan ook te vergeven dat ik met de meeste belangstelling luisterde naar de uitlegging van zijn oppasser.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1864 | | pagina 150