92
door ccne ik weet hoe dikwijls reeds gepleegde exploitatie
van 'iRijnlje »dank je dus wel voor je verleden;" of
wel hem met de noodige zwartgalligheid tc vertellen dat ik
niets meer van de toekomst verwachtte; iets wat mij in zijne
oogen natuurlijk zeer belangwekkend zou hebben gemaakt
toen dat woordje «zitplaatsen", misschien ook wel eene
gelukkige ingeving, dat ik op het punt was, mij monster
achtig bespottelijk aan te stellen eene hetere gedachte in
mij deed gehoren wordenen achter het roode voorhangsel
bragtwaar ik weldra vrij goed gezeten was tegenover een
groot zwart gordijn.
«Wat wil Meneer zien; zijne aanstaande vrouw; zijne over-
«overgrootmama? Meneer heit maar te kiezen."
«Och," antwoordde ik, »'t kan mij eigenlijk gezegd niet
«schelen; ik zit hier meer bepaaldelijk om te rusten, maar
«als ik dan toch absoluut iels moet zien, kom, laat me dan
«maar eens een zoogenaamd beeld der toekomst kijken;
oonverschillig wat, 'l ga mij direct aan of niet."
Naauwelijks had ik dit gezegd of de man verdween, de
gordijn werd weggeschoven en ik zag een groolen spiegel
op welks midden een wolkje zetelde alsof men er op geademd
had. Langzamerhand breidde het zich uit, werd het hel
derder kwamen er omtrekken en vormen inen het beeld
der toekomstdat ik had opgeroepenlag helder en duide
lijk voor mij.
«En toen sprongt ge op van vreugde; ge bleefl er
verrukt op staren of wel ge sloegt in razende vertwijfeling
de handen voor het gezigt en vielt flaauw
denkt ge zeker.
Excusez. Wat raadt ge wel dat ik zag
Maak u maar niets nieuwsgierig 't was in het geheel
niet interessant.
Geeft ge hel op: Welnu, ik zag dan eene kamer hoe
die er uitzag komt er volstrekt niet op aan en in die
kamer zat iemand hoe die iemand er uitzag doet er
evenmin iets toe maar die iemandmisschien waart ge
