101
veel in de herbergen gingenbeproefden le deserteren en
allerlei excessen begingen, 's Morgens na de reveille en
s avonds na den taptoe moesten alle kwartieren bezocht
wordenten einde zich te overtuigen dat de manschappen
daar present waren; bovendien was het de dienst van den
onderofficier om over dag te waken dat niemand deserteerde
en de verdachten steeds in het oog te houden. Inmiddels
werd mij dikwijls vergund een ouderen onderofficier te be
talen, die dan de dienst voor mij waarnam. Op de wacht
wras de dienst gemakkelijk genoeg. Gewoonlijk kwam ik als
onderofficier-schrijver op de hoofdwacht waar ik des mid
dags vijf wachtbriefjes en 's morgens en 's avonds even zoo
vele rapportjes moest schrijven over diegenen, welke de
poort in- of uitgingen, en ze dan bezorgen bij den generaal,
den kolonelden kommandanl en den majoor du jour. Als
ik dit gedaan had, veroorloofde mij menige kapitein "snachts
naar huis te gaan."
In dit jaar viel ook de eerste inspectie van het regemenl
voor, die von Wachholtz beleefde, door den Koning zei ven en
hij wachtte die met zware hartkloppingen af, daar hij nu
de eerste aan de beurt was om officier te worden en zijne
kleine geslalte hem deed vreezen dat het hem zou kunnen
gaan als anderen in dat geval, die door den Koning zeiven
naar een kadettenschool gezonden werden, om de behoorlijke
lengte af te wachten eer zij officier wierden. Een zware
regenbui echter verkortte de gevreesde inspectiede vaan
drig werd naauwelijks door den Koning opgemerkt en alles
liep voor hem naar wensch af, zoowel als voor zijne meer
deren, die niets zoo zeer vreesden als eene dergelijke plcg-
tigheidw aarbij de Koning gewoon was eene reeks van
vragen tol iederen compagnie-chef le rigten en zich persoon
lijk te overtuigen, dat het den kapiteins niet ontbrak aan
de zoo noodige kennis van het personncel waaruit de com-
pagniën bestonden.
Na afloop van deze inspectie hadden er verscheidene ver
anderingen in de dienst plaats. De groole haarlokken op
