20
Onmiddelijk wordt hij ontdaan van randsel en patroontasch
de jas wordt losgemaakt, doch als men zijn geweer mede
wil nemen, verheft hij zijn stem, en roept: ineen, neen,
mijn mijn geweer moet ik zelf dragen!" en er is niets aan
te doen.
Met het geweer horizontaal in de linker handwaggelt
bij tusschen twee andere flankeurs voort en wordt door hen
bij de hoofdtroep waar zich de ambulance bevindt, gevoerd.
Daar wordt de wonde onderzocht en de eerste geneeskundige
hulp aangebragtzijn verblijf is nu vooreerst een landoe
hierin wordt hij door koelies steeds bij het voorwaarts rukken
medegedragen.
De uren gaan voorbijhet gaat tegen den middagde
tirailleurs der l"e kompagnie hebben bijna al hunne patronen
verschoten en zijn bovendien vermoeid.
Daarom worden zij afgelost, en vervoegen zich hij de
hoofdlroep.
Kom, even naar de landoe gekeken, waarin Osipow ligt;
zie daar ligt hij niet, maar hij zit; iik heb een weinig pijn,
doch gevoel mij heel welzou wel gaarne weder mede doen
heb trek in een snapsdit zijn de woorden waarmede hij
uwe vraag naar zijn gezondheidstoestand beantwoordt.
Het spreekt van zelf, dat hij van ons, zonder voorkennis
van den geneesheer, geen snaps" krijgt.
Daar klinkt de generale marsch, het signaal voor uitreiken
van den oorlamde fourier komt aanzetten en maakt een
begin met den zoo welkomen ooilam uit te deelen.
Wat is dat daar voor cene beweging in de tandoe; wie
kruipt daaruit en gaat regelregt op den fourier aan?
't Is waarlijk Osipowflink marscheert hijals deed hem
niets geen letselen de fourier, die hem welligt niet opmerkt
geeft ook hem het ijzerblikken mokje gevuld met jenever over.
iGoed gesmaakt 1" roept hij en lagchend trekt hij af en
begeeft zich weder rustig in zijn tandoe.
De dag liep ten einde, zoo ook de nacht, die gelegerd
n de open lucht voor Boni werd doorgebragt.
