52
schijnsel, kon men den prins tegen het raam zien staan,
aisof hij aandachtig naar iets daarbuiten luisterde. Maar nog
sprak hij niet toen de bediende de blinden opende, zagen
allen een verschrikkelijk schouwspel voor zich. Daar hing
de prins van Condé aan den haak van het raam, met de
voeten juist boven den grond.
Mevrouw de Feuchères zonk kermende in een leunstoel.
»Monseigneur is dood!' riepen de verschrikte bedienden; en
al de inwoners van het kasteel weeklaagden bij het lijk van
den laatsten der Condé's.
Het ligchaam van den prins was aan den haak van het
noordelijke venster, met twee door elkander gehaalde zak
doeken vastgemaakt. Een daarvan hing los over het raam
de andere omgaf het hoofd, en ondersleunde het onderste
gedeelte van het kakebeen. Er was geen knoop in den zak
doek om het hoofd; hij drukte de luchtpijp niet, en liet het
achtergedeelte van het hoofd en den nek geheel onbedekt.
Ook zat deze zoo los, dat toen men beproefde om het lig
chaam af te nemen de bediende er zijn twee vingers tus-
schen kon steken. Dit alles was zeer bevreemdend, en ver
wonderde alle omstanders even als het geheele uiterlijk van
den prins. Zijn gelaat was doodelijk bleek, de long hing
niet uit den mondmaar drukte alleen legen de lippen de
tie handen waren vast geslotende knieën gebogenen wat
het wonderlijkste van alles was, de teenen raakten het kleed
aan. Groot was de verwondering onder de dienstboden, maar
ofschoon er veel gefluisterd werddurfde niemand zijne mee
ning uitspreken.
De overheidspersonen en geregtsdienaars verschenen spoedig,
en uitvoerige verslagen werden er opgemaakt betreffende den
toestandwaarin het lijk van den prins van Condé gevonden
was en de getuigenis der bediendenen de ligging van de
slaapkamer van den overledene.
Naauwelijks was het koude lijk van den prins van het
venster weggenomenof de huishouding te St. Leu begon
de hand van een nieuwen meester te voelen. Alles wat hier
