44
op de houten kruisen geplaatstdie voorloopig de verschil
lende graven aanwijzen.
Op het eene kruis leest men: »Hier rusten de lijken van
#zoo en zooveel dappere Pruissen die in het gevecht van den
»zoo en "zooveelsten den heldendood stierven voor koning en
jvaderlandop het andere: »Hier rusten de lijken van
»28 Denen, die op den zoo en zooveelsten moedig strij-
»dend, het leven lieten op het bed van eer».
Doctoren en doodgravers hebben hunne werkzaamheden
gëeindigd en op het verlaten slagveld is alles weder tot de
vorige stilte teruggekeérd. De zon werpt hare laatste gou
den stralen op bet vertreden veld als wilde zij de purperen
plassen opdroogendie de overblijfselen zijn van het afge
speelde drama. Juichend stijgen de vogelen van hun schrik
bekomen in de lucht op en zetten hun lentelied voort. Zoo
herneemt de vreedzame natuur hare regtendoor de schen
dende hand des menschen verkracht. En op de plek waar
zoo veel edels en schoons viel, zal weder gezaaid en geoogst
worden als voorheen. Zal ook het bloed, dat hier gezaaid
is, vruchten dragen voor het menschdom? God alleen weet
het. Langzamerhand valt de nacht; het gezang der vogels
verstomtmen hoort niets meer dan op de veldwachten
een verteller in den kring der rookende manschappenof
ook aan de uiterste voorposten een discours tusschen de
wederzijdsche partijen die nuin afwachting dat zij weder
in het gevecht tegenover elkander staande meest vriend
schappelijke gevoelens jegens elkander koesteren en gaarne
elkander wat tabak of een slok uit de veldflesch aanbieden.
Nu en dan slechts hoort men een schot, dat door een der
kanonneerbooten met de kustbatterijen gewisseld wordt.
En zoo gaat hel dag in dag uiten zoo is het gegaan
tot dat op den 18den April de Denen bezweken zijn voor de
overmagt. Mijne lezers kennen dien datum en de gebeur-
