6-2
ge geen anderen waarborg hebt voor zijne vocatie, dan dat
hij gaarne sporen aan zijne laarzen draagt. Ik wil 11 geen
raad geven geachte mijnheer, want ik reken mij daartoe
niet bevoegd, maar als ik een jongen had, die zich ver
beeldde voor generaal in de wieg te zijn gelegd, ik zou
beginnen, hem, zoodra hij goed lezen kon, tot uilspanning
de krijgsartikelen tot lektuur aan te biedenik zouom
hem eenige aangename afwisseling te bezorgen, hem ook het
reglement van krijgstucht, dat op de inwendige dienst, enz.,
ter lezing gevendan wist hij ten minste ongeveer waaraan
hij zich had te houden terwijl hij zonder dat alles, het regl
heeft om zich te verbazen over al de onmenschelijkheden
waaraan een schildwacht, die op zijn post slapende wordt
bevondenhetgeen hemdie van nature toch zoo sla
perig isook kan overkomen is blootgesteld. liet is eene
uitgemaakte waarheiddat er geen stand is in de maat
schappijdie zoo zeer naar hel uiterlijk wordt beoordeeld,
als de onze, en dat ligt in den aard der zaak, maar
wanneer men zich voor zijn leven lang aan dien stand gaat
wijden, zou het toch, dunkt me, niet kwaad zijn, er vooraf
iels meer van te welen dan dat een jager een groenen en
een dragonder een hlaauwen rok draagt. Velen, door het.
lokaas van een fraaije montering aangetrokken, zijn later
bitter teleurgesteld, want hoe schoon en edel de krijgsstand
zij, hij heeft donkere schaduwzijden: wie, die hem van
nabij kent, zal het tegenspreken?
Herman, zoo als ik zeide, vond een officier te paard zoo
mooi, daarom wilde hij het ook worden; eene andere
reden had hij niet, en ZEd\ papa, die in dat opzigt niet
wijzer was dan de zoon, keurde het voornemen des zoons
góed, en mama zag in hare verbeelding reeds haar knappen
jongen op een moedig ros gezeten
»au sein <le. la balaille"
Le front radicux, traverser la milraitlc."
Ik wil mama van ganseher harte haar visioen voor de toe
komst hoe bedriegelijk ook vergeven, maar van papa
