EPSOM DOWNS
De klok van St. Pancras, hoek Eustonsquare en Euston-
road niet ver van de aan Hollanders zoowel bekende Montague-
Place, waar kapitein Smith zoo comfortable zijne gasten
weet te ontvangen sloeg juist vier uur toen ik ontwaakte.
Ilct is opmerkelijk dat wanneer men naar bed gaat met bet
vaste voornemen om op een bepaald uur wakker te worden
het bijna altijd gelukt. Mij ten minste mislukt het maar
zelden, vooral wanneer het voorgenomen uur geheel afwijkt
van het gewone, en ik behoef u niet te zeggen dot, hoeveel
ik ook van den morgenstond houd en hoe goed het goud
vooral in Engeland (sovereigns zijn er zeer gewild) te pas
komt, ik hem maar zelden zoo vroeg den mond doe openen.
Het was dan ook hij eene geheel bijzondere gelegenheid, dat
ik mij aan deze buitensporigheid schuldig maakte. Ilct was
de laatste Woensdag in Mei 18G5 en, zooals ieder Londenaar
wist, de Derby dag.
Ik kon op drieërlei wijze naar Epsom komen. Ten eerste per
rijtuig of te paard, 2lle met den spoorweg, 5C'8 door middel
mijner natuurlijke voortbewegingswerktuigen. Ik besloot mij
van de laatste te bedienen. De eerste was hoven mijn he
reik uit gebrek aan fondsen (geen stad waar het geld zoo
snel uit den zak vliegt als in Londen) en de tweede zou
mij beletten iels van de beweging op den weg naar de Epsom
