104
paar honderd pas te naderen, zich bedekt op te stellen en
gereed te houden om de Deensclie dragonders die nog zouden
trachten te ontvlugten neder te schieten. De hoofdtroep der
Infanterie werd aan eene bogt van den weg als soutien op
gesteld ten einde de beweging in den rug te dekken en
moest eerst dan snel voorwaarts rukkenwanneer de aanval
reeds gelukt zou wezen, dien de Kavallerie met den meesten
spoed en de grootste juistheid moest uitvoeren.
De inslructiën waren gegeven en de jonge officier reed
weder vooruit naar de spits, om nog een vlugtigenlaat-
sten blik op bet slagveld te werpen. De herberg in kwestie
stond nog precies op dezelfde plek en de geheimzinnige dra
gonder liep nog steeds op en neder voor het gebouw, terwijl
hij iedere keer, dal hij omkeerde, zorgvuldig om zich heen zag.
»Geen enkel man kan mij ontkomen!" zeide Luitenant von
Bartenstf.in bij zich zeiven. »De overwinning zal volkomen
zijn, en wat niet neêrgesabeld wordt, voer ik in zegepraal
door de dorpstraat van Steppingetot voor de woning van
den kommandant, bij den koster, digt achter het kerkhof.
Wat zullen die Deensche slungels zich ergeren, wanneer zij
hunne dragonders afgezeten lusschen mijne ruiters zien
En wat zullen Platow en Berg zeggen en de Ritmeester,
die ook gloeit van verlangen om eene koene daad te vol
voeren?Zij zullen nijdig zijn; maar dat kan geen kwaad.
Er is nog nooit een groot man geweest zonder benijders.
O mijn God wat een zalig gevoelwanneer ik de eenige
van hel eskadron, misschien van het regiment ben, die den
rooden Adelaar met de zwaarden draagt! Het kruis voor
betoonde dapperheid op eene jeugdige borst is iets buiten
gewoon poëtisch vooral bevalt dat aan de dames.Wan
neer Aügcsta mij zoo eens wederziet! Mijn God, wat een
zalig gevoel
De gedachte aan Augusta scheen den jeugdigen aanvoerder
geheel te betooverenhij rukte met bliksemsnelheid de sabel
