Don R. bleef achter om den terugtogt te dekken. Met twee sprongen waren wij aan den anderen oever, v En Espagne," riep mijn bask en wij haalden weder adem. Nog twee mijlen wandelde ik tot aan het eerste Spaansche dorp Zugarramurdi. Een voorpost, namelijk een bask, in hemdsmouwen, muts, en geweer met bajonet, riep mij en mijn gids aan op het antwoord mijns geleiders liet hij ons door. Doornat en vermoeid kwam ik in de woning van den pastoor aan. Ilij zat met een officier (de zilveren kwasten aan de muls en de fijne zwarte schapenpels deden hem als zoo danig kennen) een glas wijn te drinken. Mij werd een kleine kamer en een goed bed gewezen waar ik van vermoeidheid spoedig in slaap viel. 's Morgens werd ik door hel trompetgeschal wakker. Eene kompagnie van het oc Navarecsche halaillon exerceerde op de markt. De manschappen, gespierde kerels, met door de zon verbrande gezigtenhadden roode mutsen op, sandalen aan de voetenen waren gekleed in een' groven linnen kiel of ineen blaauw rood, groenhuis. Een regt zonderlinge aan blik want opregt, gesproken zien deze troepen er als een rooverbende uit. In de herberg, die vlak naast ons woonhuis grenst, gaat het lustig toe. De vrijwilligers zingen een Facciosenlied (Carlistenlied). 1 September. Nog altijd wacht ik op mijne pakkaadje en mijne brieven. Een rok, een God en eene beminde, is wel is waar een oud spreekwoord maar slechts een paar laarzen met gaten, zonder zolen, en een zakdoek te hebben, is waarlijk niet benijdenswaardig. Heden is liet een kerkelijke eestdagdaarom heeft er eene soort van kerkparade plaats, van het hier liggende 8e Navareesche hataillon. Wat zouden onze krijgslieden zeggen, indien zij deze troepen zagen. Niet één man is gelijk aan den anderen, officieren en soldaten hebhen bijna allen sandalen tot schoeisel een derde der man schappen met grijze mantels, anderen met een gescheurde

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1866 | | pagina 80