74 hielp niet langer; vlugten kon men niet; gedwongen liet R. zich in 1805 als soldaat in l Ilollandsche leger opnemen. Van nu af aan beschouwde hij Nederland als zijn vaderland; maar Holland werd Franschen R. moest als fransch soldaat de campagnes in Duitschland meemaken. In plaats van zijn levensbeschrijving te leveren, die overigens wel een lijvig boekdeel zou uitmaken zal ik een paar trekken ver halen, zoo als ik gezegd heb, die hem meer van nabij doen kennen. Het ideaal van mensch te zijn, jaagde hij steeds na, en telkens, bij een berisping, voegde hij er bij: 1 wees toch mcnsch." Bij gelegenheid van een zijner vele veldtogten werd korporaal R. als schildwacht gesteld op een plaats, die van veel belang was. Streng voor zich zeiven, zoowel als voor anderen, ge hoorzaamde hij de bevelen hem gegeven, en wat er ook gebeu ren mogtuitvoeren zou hij ze ofmaar zie, daar rijst een stofwolk omhoog; 't is een patrouille die nadert; drie rui ters die, naar oogenschijn, uit het vijandelijke leger op hem zijn afgezonden. Drie tegen één 't was wel de taktick van Napoleon nagevolgdom den vijand door overmagt aan te vallen, maar dit is toch te veel. Doch R. ziet niet naar 't aantal zijner vijandenhij vraagt waar ze zijn en zijn eigen leven thans evenmin tellende weet hij alleen dat het behoud zijner post meer waard is dan het leven van een paar vijanden. Ze zijn nabij. Onderwijl hij zich tot een heeten strijd voorbereidtlegt hij zijn nimmer missend geweer aanen de aanvoerder dier ronde waggelt van zijn ros af. R. heeft geen tijd meer om zijn ge weer op nieuw te ladenzijn twee antagonisten schijnen hem te overstelpen kort beraadeen bajonetsteek in den neus van het paard, ende tweede vijand ligt in 't slof. Verwoed over zoo veel stoutheid heft de overge blevene zijn zwaard omhoog en brengt den korporaal een diepe kloof aan 't hoofd toe; doch deze, zonder op de pijn

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1867 | | pagina 140