92 geld aan die verre bloedverwanten, die ons altijd bespotten en niets liever wenschen dan onzen dood." «Zeer waar, zeer waar," schreeuwde Dooutje «zij moet geofferd worden." »En zij is toch nog zoo onschuldig als een pas geboren kind,"" merkte Floortje op, terwijl zij wederom moeite deed om te blozen. «Dat doet er niets toe!" antwoordde Doortje. Hoe on schuldiger zij isdes te gemakkelijker zal zij het offer brengen. Ik heb reeds mijn oog op iemand laten vallen die een goede partij voor haar zou wezen." Ik ook!" zeide Floortje, terwijl zij nu ook, door sneller te breijenden loop harer gedachten zocht te mas keren. «Misschien bedoelen wij wel een en denzelfden persoon!" merkte Doortje op onverschilligen toon aan tevens een uitvorschenden blik op hare zuster werpende. «Is hij jong?" «God beware me!"" antwoordde Floortje. ««Zouden wij onze Anna aan een jongen man toevertrouwendie haar voortdurend met zijne liefde zou lastig vallen? Dat zou immers totaal hare zenuwen ruineren. Neenvoor ons doel is alleen een oudere man geschikt, die de dwaas heden der liefde achter den rug heeft, het huwelijk slechts als eene bezigheid beschouwt en een klein inkomen bezit opdat de vrouw hem beter onder den duim kan heb ben en van wien niets meer verlangd wordt dan zijn naam en s Bij deze woorden brak Floortje plotseling af, vertrok beschaamd hare gelaatstrekken en fluisterde wat zij nog zeggen wilde haar zuster in het oor. «De hemel bewaar ons!" schreeuwde Doortje terstond uit. «Twee is volkomen genoeg eigenlijk slechts een meer worden niet toegelaten." Goed!"" zeide Floortje, thans met zekere besluit vaardigheid hare oogen opslaande, »«ik heb alzoo een man, die aan al die vereischten tamelijk wel voldoet."

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1867 | | pagina 158