99 slootenof hij staakte plotseling het keelgeluid en rigtie ten derden male het oog op de deur en wel ditmaal op de middeldeur. Door die deur sloop namelijk met de uiterste voorzigtig- heid en op de teenen loopende een beeldschoon meisje binnen van zestien a zeventien jaar', met een figuurtje als een sylphide en met een allerbekoorlijkst engelenkopje waarvan het zachte, fijne haar, in donkere lokken, op den sneeuwwitten hals en de rondgevormde schouders afviel. Nadat het engelachtige kind zich overtuigd haddat be halve Poedel niemand anders in de kamer aanwezig was en de deuren allen gesloten waren, naderde zij den laarzen- poetser met naauwelijks te verbergen innige blijdschap en zeide met de onbeschrijfelijkste bevalligheid van haar lief smeekend gezigtje o» Ach lieve Poedelwil je me een klein pleiziertje doen?" Dat eindigt van daag niet," dacht de ex-kanonnier bij zich zeiven hij antwoordde echter terstond daarop met het vriendelijkste lachje, dat hem mogelijk was: O, altijd dezelfde voor uwes jufvrouw Anna!" »»Ken je den grondbezitter Dalberg vervolgde Anna, terwijl een helder rood haar voorhoofd en wangen kleurde. »Nee!" zeide Poedel met een vriendelijk gegrijns; ®die is me geheel nieuw." 01 Hij heeft hier tegenover kamers gehuurd,"" fluisterde Anna, terwijl zij nog rooder werd dan te voren, en terwijl hare poezelige, witte vingers verlegen met de zijden sjerp speelde, die hare slanke taille omsloot hij bemint mij hij heeft het mij geschreven en verzoekt mij om een rendez-vousvervolgde zij, in de reinste vreugde des harten, zachtjes in de kleine handen klappende,s»dan zal hij dadelijk bij mijne tantes aanzoek om mij doen, en daarom zou ik hem zoo heel gaarne morgen voormiddag in den tuin willen ontmoeten maar ik kan hem dat toch niet schrijven niet waar? God bewaar me, dat zou niet passen," antwoordde Poedel met heiligen ernst.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1867 | | pagina 165