lOi
zijn rammelend gebeente, als wezenloos staarde hij de nieuwe
verschijning aan en dacht hij zich zeiven: »oh bon Dicu
wat'n oud vel! Spoedig herstelde hij zich echter, en,
met eenige moeite een gelegenheidsgezigt aannemendezeide
hij overluid
s Heb ik de eer met mejufvrouw Floortje Koenkel
»»Om u te dienen, mijnheer de baron!"" antwoordde
het meisje met eene ongekunstelde buiging.
'O mijn God, sta mij bij dacht Glumer weder, en trok
den stand van zaken juist inziende, de pas tweemaal ge-
wasschen glacés uit, om ze voor eene andere gelegenheid
te sparen.
a»De commissionnair Poedel zal u gezegd hebben, heer
baron"" hervatte Floortje.
»Ja wel, mejufvrouw" antwoordde Glumer.
Aangezien nu de wederzijdsche partijen niet wisten, wat Poedel
eigenlijk gezegd had, of had moeten zeggen, ontstond er een
oogenhlik van verlegenheiddat Floortje afbrak door den
baron le verzoeken plaats te nemen terwijl zij zelve ook ging
zitten. Naauwelijks hadden beide partijen evenwel de nieuwe
stelling ingenomen of de verlegenheid herhaalde zich.
Floortje keek op haren schoot en Glumer in zijnen hoed
waarbij hem de onaangename gedachte invieldal hij dien
nog niet betaald had. In Floortjes brein begon daar
entegen eene andere gedachte tot rijpheid te komen hare
lippen begonnen zich tot een lief lachje te krullen en
openden zich eindelijk om de volgende woorden te doen
ontglippen
»»Mag ik mij de vraag veroorloven mijnheer de baron
hoe u over het huwelijk denkt?""
»'t ls dan toch zoo dacht Glumer, fluks den vertoorn
den hoedenmaker uit zijne gedachten verbannend. »Die
stormt er verdoemd vlug op los;" vervolgens antwoordde hij
hardopmaar met aarzelende stem
«Over hel huwelijk meent u O dat is onder
zekere omstandigheden gewis eene zeer aangename
zaak."
