105
««Dat denk ik ookzeidc Floortje.
j>Dat denkt zij ook," dacht Glumer. Zij heeft hel we
zenlijk op mij gemunt." Toen voegde hij er met zekere
energie bij: namelijk, wanneer de liefde."
»»Er volstrekt niet bij in het spel komt. Ik ben geheel
van uwe meeningviel Floortje hem in de rede.
«Niet in het spel komt?" herhaalde de baron eenigzins
verbluften voegde er tot zich zeiven bij Wist ik maar
wat zij eigenlijk van mij hebben wil."
Alvorens hij echter zijne navorschingen konde voortzetten
nam Floortje het woord weder op.
«sik ga van het beginsel uit,"" zeide zij, »»dat een
jong, onervaren meisje altijd het beste doet een ouderen
man, een man van ondervinding, te huwen.""
*Zij is het jonge, onervaren meisje, en ik ben de oudere
man, de man van ondervinding," dacht Glumer; «dat is
wel wat sterk."
»«En wel een man,"" vervolgde Floortje, ««die zich
eene zekere mate van afhankelijkheid laat welgevallen, ten
eerste uit verschuldigden eerbied voor de vrouw.'"'
sZij sluit een formeel contract met mij," dacht Glumer,
«wanneer zij ten minste nog maar tien jaren jonger was;
maar zoo
«»En ten tweede,"" voegde Floortje er bij, »»omdat
het jonge meisje vermogen bezit en de man niets,""
Bij het woord «vermogen" was het gelaat van Glumer
plotseling opgehelderd. Hij wierp nog een langenonder
zoekenden blik op Floortjes eenigzins inééngezakle ge
stalte, en zijn geest scheen zich ijverig bezig te houden
met de beantwoording der vraag, hoe groot het bedoelde
vermogen wel konde wezen.
«Daar wij beiden alzoo overeengekomen zijn,"" ver
volgde Floortje na eene kleine pause, »»om het huwelijk
als een beroep te beschouwen, zullen wij bij de verdere
behandeling van dit thema ook geen complimenten maken.""
sik geloof dat ik haar wat te oud getaxeerd heb," dacht
Glumer. «Wist ik maar hoeveel hel was."
