107 terwijl Floortje grimlachte en dacht: ««een bescheiden man, hoe innig dankbaar; ik heb eene goede keuze ge daan." Terwijl Glumer nu den schijn aannam als wilde hij zijn gcheele hart aan zijn geliefde uitstorten zette hij in zijn geest de aangevangen berekening voort en dacht: «vooreen tonnetje gouds drukt men één oog digt. Overigens geloof ik, dat zij mij niet zeer lastig zal vallen. Zeer verliefd schijnt zij niet te wezen." ««Wij kunnen dus nu vertrouwelijker met elkander wor den,"" hernam Floortje, terwijl Glumer een lang ge- zigt zette en er over nadacht hoe dat het geschiktst aan te pakken »»en ik zal u daarom in de eerste plaats met uwe verpligtingen en regten bekend maken. Met het oog op de onschuld en onervarenheid van hel jonge meisjedat gij wenscht te bezitten "O ik bid u, ik bid u!" viel Glumer haar met drift in de rede, terwijl hij bij zich zeiven dacht: «en dat zegt zij met eene kalmte". "Komt het voornamelijk hierop aan, vervolgde Floortje Maar plotseling brak zij het gesprek af, gaf een gil van schrik, en staarde wezenloos naar den tuin, alsof zij daar een spook zag. «Mon Dieu! wat overkomt u?" riep Glumer, haar na derende. ««Doortje komt!" stamelde Floortje schier onhoorbaar en met bevende lippen. Spoedig herstelde zij zich echter en zeide driftig: «in 's hemels naam, vlugt Men mag u hier niet zien onze gehecle zaak staat op het spel Weg! weg! Ik bezweer het u!"" «Maar waarheen dan?" vroeg de ongelukkige Glumer, die noch wist wie Doop.tje was noch waarom zijne zaak op het spel stond. ««Daar, door het venster!" antwoordde Floortje, en duwde den armen barondie gaarne nog een leeder afscheid

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1867 | | pagina 173