124
Vijand die hem den pas wilde afsnijden. Plotseling staakte
hij zijne liefdesverklaring enzich tot Dalberg wendende
vroeg hij dezen op den toon van de uiterste verwondering
»Hoe? Wat is dat dan weer? Terwijl ik juist bezig
ben verzoekt gij ook?"
»»Wel zeker, mijnheer,"" antwoordde Dalberg, kalm,
terwijl tante Floortje's grenzenlooze verbazing over hare
nicht van lieverlede week, »iwant ik bemin jufvrouw
Anna.
»Dat kan mij niet schelen!" schreeuwde Glumer, nik
bemin haar ook en bovendien ben ik tot haren bruidegom
bestemd
»»Dat kan mij ook niet schelen,"" antwoordde Dalberg,
»»ik heb in allen gevalle haar jawoord.""
liet werd Glumer zwart voor de oogen de tong weigerde
hem hare dienst, en hij vermogt slechts zijne blikken met
eene uitdrukking van de woedenste verwijtingen op Floortje
te slaan, die moeite deed otn een ernstig gezigt te trekken
en in zich zelve eene strafpredikatie voor Anna klaar
maakte.
ïDat is mijne schuld niet, mijnheer de baron toen wendde
zij zich met een geveinsd strengen blik tot hare nicht en
zeide »Maar, Anna, hoe is het mogelijk hoe kon je
achter mijn rug?"
is Vergeef me, lieve tante de liefde"" zeide het
jonge meisje blozendeterwijl zij met teederheid Floortje's
hand zoende
iVergeef haar, lieve Floor de liefde lispelde
Stokman, terwijl bij zijn arm liefkozend om zijne aanstaande
sloeg.
jO, geef uwe toestemming maar, het zal u niet berou
wen riep Dalberg, eene schrede naderbij tredende.
En Floortje, het zachtzinnige Floortje, trachtte, zoo
als Anna ook, in liefdesvuur te ontvlammen; zij leunde