m
®Maar, mijn God," antwoordde Floortje onschuldig,
waarom zou ik me schamen Ik heb mij verloofddat
«doen immers zoo veel menschen."
»»Zoo!? Verloofd!?"" raasde Boortje. «sAchtermijn
rug en nog wel met den majoor Stokmandien ik
voor onze o, het is afschuwelijk ik beschouw je
niet meer als mijne zuster."
»Wat begint die nu te raaskallen?" bromde Stokman
terwijl hij Boortje verbaasd aanzag eerst brengt zij mij
met haar te zamen en nu
»»En gij, Anna!"" raasde de wraakgodin al verder,
»»wat doe jij daar bij dien man?"
a Vergeef me, lieve tanteantwoordde Anna beschroomd
mijnheer Balberg wilde ook om uwe toestemming verzoe
ken tante Floortje heeft reeds ja gezegd."
»»En ik zeg neen,"" donderde Boor, j»en onterf je
Heeft dan alles hier in huis tegen mij zamengezworen?
O, het is schandelijk afschuwelijk maar ik verlaat
u allen en ga alleen met Moortje wonen." Bij deze woor
den brak zij in een hevig snikken uit, waartoe de vrouwen
altijd haar toevlugt nemen wanneer zij gcene andere wape
nen meer in handen hebben.
Glumer was de eenige, op wien Boortje's toornige woor
den een bemoedigenden en opbeurenden indruk schenen te
maken want zijne sombere gelaatstrekken bezielden zich we
der en uit zijne oogen straalde een nieuwe flikkering van
hoop. Terwijl Boortje nog met beide handen haar gelaat
bedekte en uit alle kracht snikte, naderde hij zachtjes, op
de teenen, Floortje, wees met eene beweging van het
hoofd op de weenende zuster en vroeg op fluisterenden loon:
»Zeg eens is dat de andere tante?" Floortje knik
te- »Goed Laat ons dan de andere tante nemen zeide
Glumer lot zich zeiven trok zoo snel als de wind de glage-
handschoenen weder aan, trad op Boortje toe, liet zich op
eene knie nedervallen en ving met gemaakte hartstogte-
lijkheid aan
