18
sterke verbeeldingskracht, een venster zou kunnen noemen;
en daaruit ziet men een van de liefelijkste landschappen en
watergezichten van de wereld het meer van Como in ai
zijne pracht.
Op zeer heldere dagen zegt mendat men van uit de
Albergo di Angelo te Como, de Mont Blanc, de Monte Rosa
en de kleine St. Bernard kan zien. In allen geval is het
een verrukkelijk berggezicht.
Zoodra ik mij in mijne kast met het onvergelijkelijk uit
zicht genesteld had ging ik uit 0111 Generaal Garibaldi te zoe
ken. Niels was gemakkelijker dan zijn kwartier te vinden,
niets moeielijker dan hem te huis te treffen. Chique is zijn
motto, ten minste nu. Hij is hier daar overal. Van
daag te Comomorgen te Leccoovermorgen te Conludan
weder te Gallarate,
De Generaal had zijn kwartier opgeslagen in een net par
ticulier huis, onder aan de hoofdstraat van Como. Een half
dozijn Roodhemden de bajonet op het geweer, hadden post
gevat voor den ingangals een beleekenisvolle wenk aan
Oostcnrijksche spionnendie men zeide dat in grooten ge
tale rondslopen. Ik vond al spoedig den Officier van de
wacht, een toonbeeld van beleefdheid, en vernam van hem
dat de Generaal en zijn staf juist aan tafel zaten. Daar ik
ze niet wilde storen, kwam ik een anderhalf uur later terug
en verkreeg zonder moeite toegang tot eene antichambre
op de eerste verdieping, vol adjudanten en ordonnansen.
Aan de deur van een tweede vertrek ontmoette ik Garibaldi's
onvermoeide secretarisden heer Plantuldi die er even
overwerkt uitzag, als de tooneeldirecleur van een Londensch
théaterden avond der eerste opvoering van een nieuw
stuk. Door dezen heer werd ik in de vormen voorgesteld
aan Canzi CaIroli en Basso, officieren van Garibaldi's staf,
en allen wel bekend als patriotten van de ware, vechtende
soort.
De Generaal lag te rusten maar na een kwartier of zoo
dacht de secretaris wel, dat ik hem zou kunnen zien. Toen