77
genot van Friessche baai en Duitsche pijpen, in de op
eene gelag-kamer gelijkende rook en amusement zalen,
te omberen, whisten en quadrilleren. Wel hoorde men
ieder oogenblik „misère" roepen, doch was daarbinnen,
bij dien „snorbaard" van een kachel, wel werkelijk misère?
Doch ik snel den tijd vooruit en vergeet te melden,
dat we, den llen Maart, aan eene treurige verpligting
voldeden, toen we onzen kameraad, den Kadet dei-
Genie O. Indie, T. J. Kooda, die aan de kracht eener
uitterende ziekte geen wederstand had kunnen bieden
en in onze ziekenzaal den laatsten ademtogt uitblies,
de laatste eer bewezendoor hem en corps naar de stille
rustplaats van God's dooden te brengen. Hoe plegtig
waren die stondentoen wij onder de toonen der treur
muziekBreda's straten doorkruisttenhoe indrukwek
kend dat oogenblik der ter aarde bestelling van onzen
kameraad, toen, bij het ter nederlaten der kist in de
groeve, aan hem, door een salvo uit 24 geweren, als
het ware de laatste afscheidsgroete werd gebragt! Zijne
assche rustte in vrede
Had de engel des doods één offer van ons geëischt,
die der geregtiglieid bad er vroeger, tijdelijk, meer
geëischtnog zuchtten binnen de wallen van Brabant's
hoofdplaatstusschen de enge muren der cellulaire ge
vangenis, Kadets, die tengevolge hunner overtredingen
door den militairen regter, de eene langer, de andere
korter, veroordeeld waren, aldaar te verblijven. Zoo
pijnlijk als veler gevoel wastoen zijvoor eenigen
tijdonze Akademie gingen verlatenzoo blijde waren
ook velen onzertoen wijden 23enMaart, onze eerst-
