86
in Delft in garnizoen te komen. Hij verkreegop zijn
verzoek, een eervol ontslag uit zijne betrekking, die
door den lste Luitenant der Infanterie Weenink, van
het Instructie-Bataillon vervuld werd. De Luite
nant van Son had zich gedurende den korten tijd,
dien hij op de Akademie vertoefde, den eerbied en
de achting van vele kadets verworven.
Zoo zijn wij danal keuvelendelangzamerhand den
winter genaderdmaar kunnen toch de maand Novem
ber niet achter ons laten, zonder nog met een woordje
te melden, dat in dit najaar weder eenige Kadets,
bij verschillende korpsen van het Leger zijn gedeta
cheerd geworden, om redenen, die ons, Kadets, be
kend zijn, terwijl de Kadet der Artillerie h. t. 1.
H. van Panhuys, bij Min: disp:, ontslagen iswelk
ontslag echternaar ik verneemmaar voor de waar
heid waarvan, ik niet durf instaan, in een „eervol"
ontslag, op verzoek, veranderd is. Ook de Kadet
E. Everts, van de Infanterie h. t. 1., verkreeg, op zijn
verzoekeen eervol ontslagterwijl de Kadet Netscher
van het wapen der O. L Infanterie, wegens ziekte,
zich genoopt vond, zijn ontslag aan te vragen, dat
hem, ook eervol is verleend geworden.
Zoo zijn we dan in de laatste maand van anno 1867
en weldra is ook dat jaar, met zijne merkwaardige
herinneringen, met zijn lief en leed, met zijn histo
risch verleden, achter ons. En als we nog eens op
het vervlogen jaar terug zien, hoe zijn dan onze ge
waarwordingen P Niet talrijkniet dooreen gemengd
met „Ach's" en „Wee's" maar ook te gelijkertijd met
