limitering m f. 3. Inrjr, Gestorven 19 ICebruarij 1808. Gestorven, is't dan waar, ja Koch moest 't leven derven, Hij, die nog maar zoo kort dit leven zag beneên, Die zich hier op 't Gebouw geen vijand kon verwerven Steeds blij en wel te moe aan aller oog verscheen. Ja blij en wel te moe, schoon hij reeds vroeg op aarde Zijn grootst' en hechtsten steun, zijn vader hier verloor; Schoon toen de diepe smart van't kinderhart bedaarde, Hij met dien trouwsten vriend ook 't moederland verloor. Zijn lijden was wel groot en moeijelijk te dragen Het deed zelfs pijnlijk aan, wanneer men hem zag staan, Maar nooit heeft één van ons hem eens slechts hooren klagen, Gelaten is hij naar zijn' vader heengegaan. Kust zacht! dan Willem Koch, al dekt ook Java's aarde Uw laatste en kalme rustplaats niet. Kust zacht in d'aard, die U in 't laatst slechts zorgen baarde, Slechts zorgen en een bang verschiet. S. Kort na den dood of liever na het sneuvelen van zijn' vader vertrok Koch naar Holland,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1869 | | pagina 108