151
te hebben aangenomen, om er steeds zijn blik op te
kunnen vestigeneindelijk nadat er op nieuw is gebe
den wordt de menigte bekend gemaakt met de woorden,
die de Prediker tot onderwerp zijner beschouwingen
heeft gekozen.
De tekst voorgelezen zijnde, wacht D9 V. nog
eenige oogenblikkenom zijne hoorders van hunne
verbazing te doen bekomenen eerie dronk water te
drinken, van welke pauze het in hevige verwachting
gebragte publiek gebruik maakt om eau-de-cologne te
nemen of te presenteeren stoven te verzetten en zich
eene pose te verzekerendie hen het best in staat stelt
om met het meest mogelijke gemak te luisteren. Bij
zulke gelegenheden tochhoort men steeds een vreesse-
lijk geschuifel en geritseleven als bij de pauzewan
neer namelijk de Prediker tot het Ge of laatste deel zijner
rede zal overgaan en eens uit zijn glas drinkt, om de
woorden beter en gemakkelijker uit zijn mond te doen
vloeijen.
Na zijne tekst in eenige deelen en onderdeelen ge
splitst en Gods hulp ingeroepen te hebben tot volbren
ging van zijn taak, hoor ik den spreker zeggen:
„Ja hartelijk geliefde broeders en zustersGod is al-
magtig en wijerfzondaren der nietige wereldzouden
wij niet zijne almagt, zijne allesomvattende liefde
erkennen, zouden wij dan zijne goddelijke genade trot
seren en ons de eeuwige verdoemenis van het geweten,
het eeuwige verderf onzer zielen van Hemden Gena
dige, op den hals willen halen. Sprak hij niet, en hier
verhief de spreker zijne stem tot eene gillende hoogte t
sprak Mij niet, mijne broeders en zusters, o zeg het
mij, sprak hij niet: Er zij licht en er wasMaar
