162
Jufvrouw Henrietta een kleur," welk gezegde niet kon
nalaten de hilariteit van de Heeren gaande te maken,
maar waarvoor de kleine snapster een bestraffende
blik van Mama ontving, die haar evenwel niet belette,
met even veel genoegen te eten, als of zij de jubilaris
zelve ware geweest.
En alweer is die nieuwe knecht met zijne onvoorzigtig-
heid oorzaak van zulk eene stoornis, van zulk eene
feestbrekerijvan zulk eene verwarring en oals ik
nog meer tooneelen ging vertellendie op zulk een
avond zouden voorvallen in eene comedie, op eene kermis,
op een casino, of neen dat mag op een zondag geen plaats
hebbendan op andere plaatsen waar men licht noodig
heeft, dan zult ge waarde lezer het wel met mij eens
zijn, dat het misnoegen van bijna geheel G., enkele
inwoners uitgezonderd, die hem er eerder voor zouden
willen bedanken, wel zal zijn opgewekt tegen den fabrie-
kant, die niet voor het voorkomen van zulk een
ongeluk had gezorgd. Maar hoedanig zou wel het
gevoelen der brave Ge najirs zijn indien, al betwijfelen
we de mogelijkheid daartoe, eens juist het omgekeerde
geval plaats greepen er zich eens licht vertoonde
daar waar duisternis was, zeker zou dit tot even dwaze
tooneelen aanleiding geven als het vorige, beide acci
denten zouden voor G. en zijne bewoners juist niet
aangenaam te noemen zijn. Tevreden echter met het
zoover met mijn doel gebragt te hebben wil ik de ont
wikkeling van die gebeurtenissen echter liever overlaten
aan hen, die lust mogen gevoelen, van dit oorspronkelijk
idee gebruik te maken.
S. Dec. 1868,