58
betrekken. Eindelijk is die dag daar! Den 2on Juni
marsclieerden circa 120 Kadetten de poorten der Aka-
demie en der Vesting Breda uit, den weg op naar
TilburgBij den zoo klassiek en vermaard geworden
Driesprong werd halt gehouden en vervolgens afscheid
genomen van het jongste studie-jaar, dat ons met de
muziek van het 6de Kegt. Infanterieuitgeleide had
gedaan. Eindelijk heeft het defileeren van het jongste
studie-jaar voor hunne oudere makkers opgehouden en
wordt het signaal Voorwaarts geblazen, de trein zet
zich vergenoegd in beweging, niettegenstaande de
gloeijende Junizon haar kacht toen zeer deed gevoelen en
sommigen de vracht van een, volgens model, ingepakten
randsel zeer hinderde. Toch zijn we vergenoegd. Immers
moeten wij nog kennis maken met dat kamp-levenzoo
geheel verschillend met het leven op de Akademie?
Wij marscheeren het kamp binnen en houden bij den
heilig geworden vlaggestok halt. Daar, houdt de Kapi
tein Kommandant van het kamp, A. Pompe, eene
aanspraak en wijst ons, o. a. op het groote verschil
van het reeds zoo even door mij genoemd Akademie
met het Kamp-leven. Ja, dat verschil is groot! Lezer
dezer bladen, gij behoeft geene uitlegging te hebben
en ik zal geene vergelijkingen maken. Denk slechts
aan vrije vogels, nonnen en kantoorklerkenHet
kamp-leven zal steeds eene aangename herinnering bij
velen ja ik durf zeggen bij allen onzer achterlaten.
Wij denken slechts aan die uurtjes, na het werken of
na het souper, als wij zingende het kamp doorkruisten
en eindelijk bij den vlaggestok stil hielden, ons daarom
heen schaarden, onze hoofden ontblootten en, uit
volle borst, het schoone, Wien Neêrlanisch bloed
