85 Snikken verhinderden haar verder te gaan. En in een hoek der kamer lag de jonge knaap nog steeds in dezelfde houding met de lippen op het koude hoofd van den armen of liever gelukkigen vader gedrukt. O! medemenschen, deukt hoe nijpend is het zwaard, dat den arme treft, wanneer hij geen voedsel meer voor zijn ligchaam kan vinden, wanneer hij een langzamen pijnlijken dood in het verschiet ziet, en toch te trotsch, te fier is, om zoolang zijn arm nog kracht heeft de hand uit te sieken om den rijken voorbijganger een aalmoes af te smeken. Niet allen, die u daar dikwijls beschroomd tegentreden, welgestelde lezer of lezeresen u met treurige stem en neergeslagen oogen dikwijls met de blos der schaamte op de kaken om een kleinigheid smeeken, spelen komedie helaas! zeer dikwijls ook gebeurt dit, zeer dikwijls zal uw gave in ongebondenheid of in de herberg verzwendeld worden, maar laat dit u niet weerhouden, vergis u liever duizend maaldan dat gij eenmaal de bede van den wezent-, lijk arme onverhoord laat voorbijgaan. Tot diezelfde cate gorie behoorde ook de afgestorvene daar 111 dat armzalige hutje in het dorpje Ddigt bij het stadje E Die eereteekens daar aan den wand troffen terstond mijn oog en innig voelde ik mij aangedaan bij de gedachte dat die oude strijder, die misschien honderd maal zijn leven voor Vorst en Vaderland gewaagd had, daar nu, eenzaam en verlaten gestorven was te midden van ellende en gebrek, te trotsch 0111 te vragen en misschien te zwak om te werken. De oude wachtmeester van de kurassiers, want dat was hij geweest, had den laatsten strijd gestreden

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1870 | | pagina 163