109
Met wederzin
Stemt vader in.
Piet wordt naar school gezonden,
En na één jaar,
't Lijkt wel wat raar,
Wordt hij reeds vklaarbevonden.
Met boot en spoor
In éénen door,
Stoomt hij naar onze wallen
Hij komt er aan,
En in de Zwaan
hij zijn anker vallen.
Als adspirant
Liep onze klant
dagen nu te kuijeren,
En 't leven, dat
Hij toen hier had,
om de dood geen luijeren.
't Examen liet
Voor onzen Piet
veel bijzonders hopen;
De lijst kwam uit,
Maar onze guit
Was nummer één gedropen.
Doch niet geklaagd,
Nog eens gewaagd,
De moed niet opgegeven.
De proef gelukt,
En eind'lijk plukt
De vrucht hij van zijn streven.
Laat
Drie
Was
Niet