114
't Kan er er wel eens gezellig uitzien bij zoo'n ziek
bed; als de patiënt in geen zorgelijken toestand verkeert;
als ieder zijn beste pogingen in het werk stelt om hem
het gemis zijner vrijheid zooveel mogelijk te vergoeden
als mama en zusters of andere goede geesten elkander bij
het ziekbed afwisselen, om het den lijder toch vooral aan
niets te doen ontbreken, en nu en dan een courant of
een boeijend romannetje voor te lezen; als de dokter heeft
gezegd, dat een enkel glaasje wijn nu en dan geen kwaad
kan; onder zulke omstandigheden, is dat ziek zijn nog al
zoo heel erg niet. Maar soms is zoo'n ziekbed toch ook
zeer treurig.
Is het niet verschrikkelijk de inuige droefheid te aanschou
wen eener moeder, die haar eenig kind ziet wegkwijnen,
of de diepe smart van een vader, die zich op het punt ziet
van zijn veelbeloovenden zoon te moeten scheiden, of de
doffe wanhoop van een jongeling, die zich van zijn bruid
moet losscheuren, reeds vóór hij met haar vereenigd was!
En zijn zulke looneelen reeds onder gewone omstandigheden
smartelijkzeer smartelijkzij worden dit dikwijls nog veel
meer, wanneer men zich verplaatst denkt in een gezin waar
de armoede haar' zetel heeft gevestigd, waar men, niettegen
staande de snerpende koudeniet in staat is den zieke een
behoorlijk dek te verschaffen, al doet ook de koorts hem
huiveren en klappertanden; waar koud water (in sommige
steden dikwijls onzuiver) en slechte thee de eenige verver-
schingen zijn, waarmee men het smagtende verhemelte van
den lijder kan laven; waar het den huisgenooten niet eens
vergund is bij het krankbed tegenwoordig te zijn om hun