44
»Toch moest ze sterven, herhaalde hij", entoen zij op
haar doodsbed lag, toen heb ik haar gevraagd of ik ge
daan had, wat vader in zijn laatste oogenblikken gezeid
haddat ik haar oppassen moesten toen zei ze
»»Thomas"zei ze »»je bent altijd goed voor mij ge
weest ik ga gauw naar je vader en zal hem zeggen dat
je me altijd verzorgd hebtdat je altijd voor mij hebt
gewerkt, mij altijd hebt liefgehad."" Ja, menheer, en
dat heb ik ook gedaan, dat heb ik gedaan en daar ben
ik trotsch op.
Onder het spreken was zijn hand in de zak van zijn
wambuis gegleden hij haalde er nu zijn tabaksdoos uit
en bracht daaruit een vuil stukje papier te voorschijn.
Zie", menheer, zei hij, die woorden van mijne moeder
heb ik opgeschreven, juist zooals zij ze gesproken heeft,
en die heb ik nu al veertig jaar altijd bij me gedragen
en voor dat ik mij vervelen ga, neem ik het uit mijn
doos en lees ze nog eens, hoewel ik ze van buiten ken,
en dan denk ik aan mijne moeder, menheer.
Treurig gestemd keerde ik mij af; die tuinmandacht
ik, geeft goedkoop les, en al zijn zijne boeken niet van
den laatsten ze zijn toch van den besten druk.
Spijt het u nu nietlezerdien Thomas niet gekend
te hebben? ik hoop van wel; mij speet het, dat ik
weinig tijd daarna hoorde dat ook hij gestorven was
zooals zijn buren verhaaldenmet een stukje papier in
zijn hand dat hij tot het eind toe niet wilde afgeven
het speet mij maar ik wist dat de scheiding van de aarde
hem niet zwaar zou gevallen zijn; hij toch ging naar zijn
vaderhij ging naar zijne moeder
B.
