men wijs.
DOOR SCHA EN SCHANDE WORDT
Het verlof is voor een kadet zijn eenigst verlangen
van den dag af dat li ij een nieuw jaar begint ziet hij
dat in het verschiet op liet einde van dien weg liggen
welken hij in negen lange maanden zal moeten afleggen.
In zijn verlangen naar het verlof zijn al zijne wenschen
begrepen: dan zal hij niet meer op die grijze banken
zitten, dan is hij los van alle discipline, dan zal hij
weerzien wat hij soms zoo lang gemist heeft, dan zal hij
kunnen gaan reizen.... Ja, reizen, dat was mijn droom
geweest, die ik in het laatste verlof verwezenlijkt hoopte
te zien, en dat gebeurde reeds eenige dagen na mijne
tehuiskomst.
Een reiscompagnon was spoedig gevonden, want ge
durende den loop van het jaar had ik dikwijls met een
mijner kennissen daarover gesproken.
Over de plaats waarheen, en den dag, waarop wij
zouden vertrekkenwaren wij het al zeer spoedig eens.
Berlijn zou het hoofddoel onzer reis zijn, want wij
hadden van deze stad in den kaatsten tijd zooveel ge
lezen en hooren spreken, dat zij ons nu reeds met be
wondering vervulde; ook stelden wij ons voor vele mi
litaire inrichtingen te bezichtigen. Bit laatste werd
echter niet verwezenlijkt, daar het Pruisische gouverne
ment hier niet op gesteld is.
