m
WEHMUTH DER LIEBE.
Naar t Duisch van KöRNER.)
Helaasin 't bont gewoel van 't leven
Is niemand, die mijn ziel verstaat:
Is niemand, die mij heeft gegeven,
Wat mij 't naast aan 't harte gaat,
De liefde slechts kent mijne smart,
De liefde alleen verstaat mijn hart.
Zij wekte mij met zachte toonen
Uit d'onbezorgdheid der jeugd;
Het denkbeeld van 't hoogste schoone,
Vervulde mijne ziel met vreugd.
Wat diep in 'thart verborgen lag,
Steeg op met stouten vleugelslag.
Vergeefsch was echter al mijn zuchten,
Mijn wenschen bleven onverhoord.
De liefde scheen mij te ontvluchten,
'k Werd in mijn zoetsten droom gestoord
Als overal de hoop gebiedt,
Vergeefshelaasmij geldt dat niet.
Maai' nog één troost is mij gebleven,
Eén troost voor mijn zoo treurig hart:
Werd al geen liefde mij gegeven,
Zoo bleef mij toch der liefde smart,
Zij is, ik voel het in mijn borst,
Mij liever dan het rijk den vorst.
Oct. 71. ,T. O. v. n. G.
