49
afwachtende en waren eindelijk genoodzaakt onder het
genot van stortregens huiswaarts te keeren.
De 12. Juli was aangewezen als de dag, waarop
het oudste studiejaar het kamp zou verlaten om met
verlof te gaan. Hunne kameraden uit het tweede
studiejaar vergezelden hen tot aan den Driesprong,
waar zij door de hoornmuziek van het 6de Regement
Infanterie werden afgehaald. Hartelijk was het af
scheid van de beide studiejaren, die zoo lang met
elkaar hadden omgegaanelkander hadden leeren
kennen en waardeeren, en waarvan het oudste thans
op het punt was eene nieuwe loopbaan intetreden.
Het tweede studiejaar verliet het kamp den vol
genden dag en ging den 14. Juli met verlof. Het
eei'ste studiejaar had inmiddels de overgangs-examens
afgelegd en was den 13. Juli met verlof gegaan.
Zoo was dan eindelijk de tijd aangebroken, waar
naar allen zoo vurig verlangd hadden. Hoe lang
scheen dit verlof, toen wij het nog in het vooruit
zicht hadden en toch hoe spoedig was het voorbij.
De 5. September zag de kadets weder binnen Breda
vereenigd, doch in veel verminderd aantal. Het voor
malig derde studiejaar toch wasop weinigen na
officier geworden en er waren geen nieuwe kadets*"'
aangesteld, zoodat de cursus met slechts 85 jongelui
begon. Ieder, die de Academie in hare jaren van
bloei gekend heeft, zal begrijpen hoe hol en ledig
het groote gebouw met zijne ruime zalen en gangen
ons moet voorkomen. De eerste dagen na het verlof
waren daarom, hoewel nimmer zeer vroolijk, thans
dubbel onaangenaam, terwijl de gezelligheid, die
vroeger hier door het groot getal der bewoners ge-
