4
zien ik kan niet, ik zal mij bewegen ik kan
niet, ik zal opspringen, ik zal schreeuwen, gillen, zeg
gen dat ik leef. O God! zou het waar zijn, zou ik
dood zijn. Ik kan niet sprekenik kan mij niet bewegen
Maar ik hoor immers? O 'tis om gek te worden, mijn
verstand, mijn hoofd zijn weg! ha, ik heb het, ik ben
schijndood
Vreeselijk, nu ik mijn toestand besef, de levenden
hebben mij onder de dooden verklaard
Maar zou ik nu niet een' honderdvoudigen dood ster
ven, o mijn lot is afgrijselijk.
Ik smeek u, gij, die mij onder de dooden plaatst,
vermoordt mijmaar martelt mij zoo nietneengij zult
mij zulk een foltering niet laten ondergaan; ik heb u
geen leed gedaan, martelt mij zoo niet, niet zoo vreese
lijk, ik zal u zegenen, maakt nu een einde aan mijn leven.
Doch wat weten zij het, ik ben nu in hunne oogen
geen mensch meer, en toch leef ik.
God! geef mij ten minste rust, neem mijn verstand
weg, laat mij krankzinnig worden, dat ik mijnongeluk,
mijn ellende niet bemerke!
Doch neendat mag niet gebeurenhelsch zal men
u martelen, tot op het laatste zult gij denken, gij
zult levend begraven worden, gij zult bij uwe eigene
begrafenis zijn.
Men raakt mij aan; wat zal dat zijn; ha, ik geniet;
een heerlijke rozengeur verspreidt zich om mij henen;
o dat is een geschenk der vriendschap; ik dank U, gij
vriend, die mij zonder het te weten nog zoo gelukkig
maakt; roos, gij zult met mij zijn, tot op het laatste
