Om twee uur rood do familie met van Epe naar liet
bosch.
Het was een Zondag, zooals alle Zondagen in 'tHaag-
sche bosch, wanneer het mooi weer is. Duizenden stroo
men naar dat eene puntin en om de tent. Hoe zou
men een Zondag kunnen bestaan, zonder er heen te gaan;
dat spreekt voor den Hagenaar van zelf; 'tis een stuk
van het programma van den dag, waarvan de finale ge
woonlijk Scheveningen is. De vorstelijke lusthof is op
dat uur de verzamelplaats van alle standen en rangen
der maatschappij. Equipages, ruiters en amazones, vor
sten en vorstinnen, grijsaards op krukken, die om een
aalmoes vragen, generaals en manschappen, ministers
en kantoorklerken. A vol d'oiseau gezien eene bonte
massa van parasols en wandelstokken, vliegende Jan's
in den vorm van stalen pennen, hoeden op de hoofden
der heeren, geen hoeden op die der dames, fluweel en
zijdedie dienen voor harken en stoffersstoelen en
tafelszwaarden die kletteren en glazen die rinkelen
voeten bevattende balanceer machinesdie de dames laars
jes noemen; tot de familie der ruitenglasachtigen behoo-
rende lorgnetten, op de neuzen hunner quasi kippige
eigenaars en wat al niet meer.
Onze bekenden zijn gelukkig op de plaats hunner be
stemming gekomennatuurlijk na vreeselijke debatten
over tochtvrije positienen nadat men driemaal een an
dere had bezet, eens omdat men de menschen niet kon
zien binnenkomen, eens omdat men te ver van de mu
ziek zat, en eens omdat men te dicht er bij was.