37
»'t Was bepaald prachtig," ging Mevrouw voort, maar
ik heb me weer zitten ergeren aan dat nufje van een
Louise Boomblad, die alle moeite deed om geobserveerd
te worden.
»Kom vrouw, zei v. Zevenaar, die merkte dat Suze
het gesprek niet beviel, «luister eens naar dit stuk."
»Suze, hoor eens hoe lief," zei mama, bij eene solo op
de klarinet, waarvan men aan het tafeltje van van Zeve
naar onmogelijk iets hooren kon, «hoor, nu is'tmooi!"
«Prachtig," bekende v. Epe, die alle mogelijke moeite
deed om iets op te vangenmaar wist dat men die pas
sages altijd mooi moet vinden. «Suze mag ik je een
bouquet offreerenging hij door, er een nemende uit
het mandje van eene kleine bloemen-verkoopster.
«O dank je wel, Jan," riep Suze in verrukking, ter
wijl zij de bouquet aannam.
«Dat is dat kind, uit het steegje naast ons," zei Me
vrouw, de grootmoeder, vrouw Stijfsel heet ze, geloof
ik, is gisteren komen bedelen, 'tspijt me, dat ge'tjuist
van haar heb genomen.
Van Epe antwoordde niet, en gaf het kind een gulden.
We zullen niet alles nagaan, wat er zoo al in detent
werd gesproken. Mijnheer deed aan v, Epe vreeselijke
verhalen van de Nieuw-Zeelandsche bekeeringen. Suze
vond alles aardig, mooi en lief, Mevrouw deed nog vele
van hare evennaasten de revue passeeren.
't Was vier uur, en de muziek der koninklijke garde
had haar galop finale gegeven.
Men volgde den stroom der huiswaarts-keerenden.
«Weet je wie dat is? vroeg mevrouw v. Zevenaar aan
