56
Zijn schoonheidszin duldde niet dat in de staddie
weder bloeide, zulke kleine huisjes gevonden werden.
Zijns inziens moest Kilacadmon uit louter trotsche
gebouwen bestaan, alsof in andere bloeiende steden,
ook geen nederige wijken worden gevonden.
Deze huisjes, zoo gezellig door hunne kleinte, werden
alle afgebroken, en in plaats daarvan verrees een
prachtig gebouw, waar de inwoners zich van tijd tot
tijd mochten verzamelen, ten einde te treuren over
de goede dagen, die zij gekend hadden, en zich te
overtuigen van het vergankelijke in deze wereld;
voortaan werden ze gehuisvest in ongezellige gebou
wen.
Er gebeurde meer, het koffiehuis werd plotseling
afgebroken, wijl er beweerd werd dat de inwoners
aldaar te grove verteringen maakten; deze beliepen
dan ook soms wel het bedrag van een vijftigcentsstuk.
Lezer, behoef ik U te zeggen, dat de inwoners
recht verdrietig waren over het verlies van deze aan
gename verzamelplaats. Maar er viel niets aan te
doen.
De wegingendie vroeger slechts om de drie
maanden plaats hadden, gebeurden tegenwoordig
wekelijks, ja soms dagelijks; men moest dus voort
durend veel van het versterkte voedsel eten, en van
de rustige rustdie vroeger onder de inwoners
heerschte, bleef weinig of niets over; tevens besloot
de vorst dat de tijd om de vereischte zwaarte te
verkrijgen nu niet meer twee, maar vier jaren zoude
zijn.
Er was nog meerdat de inwoners bedroefdeen
wel eene massa nieuwe wijzigingen, die wel niet
