LXI
Te half acht marcheerden wij af, niet zooals andere
jaren voorafgegaan door het muziekkorps van het 6de
regiment infanterie, daar- alles nog in rouw verkeerde
over een ramp die geheel Nederland trof en ook bij
ons woorden van weemoed opwekte.
Neêrlands volk betreurde den dood van zijne moe
der. Holland miste zijne vorstin. Hadden we geen
recht, toen we besloten U het portret van onze Ko
ningin in dezen Almanak aan te bieden? Moesten
niet alle levenden achterstaan bij haar, die daar in
vrede was heengegaanzooals zij in vrede had geleefd
Het was eene welverdiende hulde door het cadet-
tenkorps aan de geliefde en betreurde vrouw bewezen
dat bij acclamatie de keuze op dat portret viel. In
Juni 1877 waren de vlaggen omfloerst en de harten
vol rouw; in Januari 1878 zou een gedeelte der jon
gelingschap van Nederland nog een woord van droef
heid spreken een woord van sympathie voor haar,
die weldeed.
Weinige dagen na het betrekken van het kamp
werd de uitslag bekend van het gehouden officiers
examen, een uitslag, die in verhouding tot andere
jaren, zeer ongunstig was, daar eenige der candidaten
niet geslaagd waren. Dit resultaat stemde ons allen,
zoowel hen, die eerstdaags den officiersrang zouden
bekleeden, als hen die nog in het 1ste studiejaar
warenzeer neerslachtig en deed velen van het
jongste jaar ook met bange verwachting naar den
uitslag der overgangsexamens uitzien.
De volgende week werd ook deze bekend; hij was
nu juist niet wat men gunstig kon noemen; enke
len zelfs konden met de Génestet zeggen: »Wij weten
