LXIV
kamp gemarcheerd waren, thans in de uniform van
hun nieuwen rang of in burgerkleeding te zien bin
nenkomen. Langzamerhand verminderde echter het
aantal der daar aanwezigen, daar elke vertrekkende
trein een gedeelte medenam.
Zooals alles, zoo is ook het verlof vergankelijk; de
tijd, dien men bij zijne betrekkingen doorbracht, ver
liep helaas te snel! In het verlof echter had men
ook niet stil gezeten aan de Academie, daar veel,
wat ons lief was geworden en wat het dikwijls nog
gezellig maakte op dat groote gebouw, verdween. Ik
bedoel onze studiekamertjes; die plekken, die zouden
kunnen getuigen van gezelligheid en van vroolijkheid,
sommige ook van doorloopende vlijt en ijver van
hunne bewoners. Op de plaats waar die kamertjes,
die ieder door vier cadets bewoond werden, eertijds
stonden, was thans eene groote amusementzaal ge
komen een amusementzaaldie geschikt en groot
genoeg is om weder die honderden in zich op te
nemen, die nog komen zullen.
Gij zult U kunnen voorstellen, geachte lezer, dat
een 68-tal cadets, waarvan ongeveer de helft tot het
nieuwe 3de jaar behoorde en die den lsten Septem
ber waren aangekomen, het daar eenzaam en onhui
selijk hadden. Wij verwenschten eigenlijk in stilte
het 2de en 1ste jaar, want deze toch waren de
oorzaak dat onze studiekamertjes en tevens onze can-
tine weg waren.
Eene aangename herinnering blijft ons nog over
uit den eersten tijd der nieuwe regeling. We ston
den in het gelid geschaard tusschen de kolommen in
de eetzaal. De inwendige dienst eischte eene plech-
