7
En zoo gingen wc samen en er kwamen nog twee
gezichten bij, die ook wel wat bedrukt zagen. We
landden eindelijk aan in een spoortrein. De bank
was vrij zacht; we gingen liggen en toen dacht ik
aan stormachtige dagen, die komen zouden. dat
kwam van het horten en stooten der machine.
In Breda werden we gestoken in een nieuw stijf
pak. Dat was dan de lang gewenschte uniform? Ik
heb mij dikwijls verwonderd dat ik vroeger er naar
verlangde en later weer liever politiek zou gedragen
hebben.
Na een paar vloeken, echte sergeant-majoorsvloe-
kenkwamen we vrij en namen het er van. Daarover
zeg ik u niets, dan dat we blijkbaar allen meenden
Laat ons eten en drinken en vroolijk zijn, want
morgen zijn we
De rest van dien dag sla ik over; hij was als elke
eerste dag in Breda voor een cadet. Wij liepen daar
ten spot voor de goê gemeente. Het was alsof we
nog geen sabel mochten dragen, alleen om de straat
jongens in de gelegenheid te stellen, ons te herken
nen.
Maar 's avonds
De receptiezaal wachtte ons; diezelfde nette, stijve
receptiezaal met haar buste en hare schilderijen, die
iederen bezoeker misleidt en hem een hoog idee geeft
van het decoratief van het oude kasteel. We wisten
wat ons wachtte.
De roffel ging(we zouden datzelfde geluid
nog zoo tallooze malen hooren) we moesten naar de
eetzaal.
Wat herinneringen bood ons die zaal.
