19
En dan viel het staan U zwaar, dan duurde het
lang.
Want »alles haakt hier naar verandering" en zoo
was het ook met U. Welnu, die verandering kwam,
maar ze bestond helaas uit een bord soep, dat be
neden op U stond te wachten, en waarvan ge U den
smaak niet zult herinneren, om de simpele reden,
dat ge ze nooit gegeten hebt, of in een stapel
boterhammen met een vetachtig bestanddeel, dat men
boter noemde in uwen tijd.
Soms hadden de lessen op 166 met gaslicht plaats.
Maar dat tooveraclitig schijnsel deed U nog eer
overzij zakken, en ge dacht dan misschien aan het
lieve zonlicht en de vrije natuurende voor
dracht bleef voor U als niet gehouden.
Maar we hadden nog meer op 16^. We luisterden
er naar het opdreunen van Infanteriereglementenen
nog herinner ik mij het eerste artikel van het regle
ment van krijgstucht»de onvermijdelijke
bestraffing zelfs van de geringste misstappen, zoo
ook van hen, die dezelve bedreven hebben."
En we penden er ook hevig voor Hygiëne; maar
dat is alleen in het begin van den cursus gebeurd
en daarvan bleef ons geen slechte indrukhoewel het
groote nut van dien tak der wetenschap voor ons
eenigszins in het duister verscholen blééf.
Maar toen we pas kwamenleerden we in diezelfde
zaal met de amphitheater-banken en de groene gaskap-
pen en de dubbele deuren, die nooit opengingen onze
consignes.
We hoorden er, dat we niet mochten rooken op
de studiekamers (och heer!); en we leerden er wat
