18 Maar weg was weêr zijn droombeeld, Hij bleef weêr op z'n post En dacht: ,,ocli kwam ze nog eens, Of... werd ik afgelost!',' Op eens daar kraakt de huisdeur. Hij denkt: ,,daar komt ze weêr", Hij vliegt endaar staat de ouwe Hij schoudert zijn geweer. O weekon die het hooren Dat-i van cT ouwe sprak? Nu valt een ijskoud standje Hem raat'lend op zijn dak. En als de dappre krijger He doos straks in moet gaan, Dan troost hem in z'n lijden Zelfs niet die lieve maan. Dan vloekt-i en dan denkt-i ,,0 zoete liefste main! Had ik nooit de eer genoten Bij jou op post te zain!" Medi Ocris.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1879 | | pagina 120